Als ik ergens bang voor ben, dan zijn het spinnen. Tegenwoordig durf ik een klein spinnetje van minder dan een halve centimeter met een vliegenmepper (of iets anders waarmee ik afstand kan houden) voorzichtig om te pakken en buiten uit te zetten. Doodslaan durf ik niet (want bang dat het kraakt) en wil ik niet (want dat beest kan er ook niets aan doen dat ik een spinnenfobie heb). Bij spinnen groter dan een halve centimeter krijg ik het Spaans benauwd en zou ik hulptroepen willen inschakelen om de spin weg te laten halen. Toen ik op rondreis door China in een stadje kwam met allemaal spinnen in de bomen, heb ik werkelijk doodsangsten uitgestaan.
Allemaal bomen vol met spinnen
Met allemaal spinnen in de bomen bedoel ik niet 2 of 3 spinnen in 1 boom. Nee, dan heb ik het over tientallen. Misschien wel honderden. En dat was niet bij een paar bomen het geval. Nee, bij elke boom die ik tegenkwam zaten er spinnen in en tussen de bomen.
Onze Chinese gids wilde graag de omgeving laten zien en bracht ons naar schooltjes en tempels in de omgeving. Gaandeweg de rondleiding had ik mijn sjaal als een hidjab rond mijn hoofd en hals gewikkeld. Om maar te voorkomen dat er een spin mijn t-shirt in zou kruipen. Uiteindelijk stonden we op een binnenplaats van een tempeltje en luisterden aandachtig wat onze gids te vertellen had. Totdat een van mijn reisgenoten mij voorzichtig naar zich toe trok met de woorden: ‘Het is beter dat je hier komt staan.’ Ik keek omhoog en zag op minder dan 10 centimeter afstand meerdere spinnen boven mijn hoofd hangen. Het werd even licht in mijn hoofd…
Dodelijke slipper
Uiteindelijk was het tijd om een vaartocht te gaan maken om het grote bergmeer naast Dali. Ook de boot zat vol met spinnen. En de gedachte dat de enige uitweg was om van de boot af te springen om de spinnen te ontwijken, maakte dat ik de uur durende vaartocht niet heel relaxt erbij heb gezeten. Vooral toen de spin hiernaast over het dek kwam gelopen. Onze gids, vredelievend ogend, kwam al met zijn slipper aangestormd om het beest plat te slaan. Ik kon nog net roepen: ‘No, wait, I need to make a picture.’ Want ja, anders gelooft niemand je als je het verhaal thuis verteld. Nadat de foto was genomen heb ik mijn blik afgewend en hoorde ik een harde pets van de slipper van onze gids. ‘He is not alive anymore. Look, he is totally flat!‘ Ik durfde niet te kijken.
Maar de stressvaartocht was nog niet voorbij. Bij het naderen van de overkant van het meer zag ik de bomen vol met spinnen alweer opdoemen. De boot bleef met haar afdak achter een paar takken hangen en toen die los schoten werden meerdere spinnen op het dek gekatapulteerd. Snel sprong ik de boot af zodra het kon. De lange landtong waar we overheen moesten was aan beide zijden begroeid met bomen. Met, je raadt het al: spinnen! Aan beiden kanten ondersteund door reisgenoten ben ik onder de spinnen doorgelopen. Toen ik aan het einde van de landtong in de verte onze bus zag staan, zat ik binnen no time in de bus. Nog nooit had ik zo hard gelopen.
Drie Pagodes in Dali
Net buiten Dali staan overigens de beroemde Drie Pagodes naast elkaar. Dit was ook de voornaamste reden dat we daar waren. Ik kan me er alleen weinig meer van herinneren. Alleen de gedachte aan de spinnen is blijven hangen. Helaas, want aan de foto’s te zien waren die pagodes zeker de moeite waard om te bezichtigen. Normaal gesproken zou ik zeggen: reden om terug te gaan. Maar die spinnen houden we tegen. Nee dank u.
