In deze stad is het koffie wat de klok slaat. Nagenoeg 24 uur per dag is het mogelijk om in de diverse koffiezaken die deze stad rijk is koffie te drinken. En dat wordt dan ook massaal gedaan. In dit blog lees je meer over de koffiehoofdstad van Indonesië: Pontianak.
Overal WK’s
De locals in Pontianak drinken liever hun koffie buitenshuis. Het is een sociaal gebeuren. Een van de bekendste koffiezaken is WK Asiang. WK is een afkorting voor Warung Kopi, oftewel koffiewinkel. In elke straat vind je meerdere WK’s. De bekendste straat om koffie te drinken is de Coffee Street. Je raadt het al, daar vind je bijna alleen maar koffiewinkels. WK Asiang ligt iets verderop van Coffee Street. Als sinds 1958 is meneer Asiang met zijn zaak een ware lokale hotspot. Het is er van ’s ochtends vroeg (rond 03.00 uur) tot middernacht afgeladen vol. Wij gingen er vroeg in de ochtend naartoe.
Gefilterde kopi tubruk
Vergeet de hippe barista koffies van de grote ketens in Indonesië zoals Starbucks, J.CO en Kopi Luwak. Bij WK Asiang en veel andere koffiezaken in Pontianak serveren ze een soort gefilterde kopi tubruk. Kopi tubruk is een bekende – en misschien enigszins beruchte – koffiezetmethode waarbij gemalen koffiebonen in een glas of beker worden overgoten met kokend water. Een paar keer goed roeren en daarna rustig wachten totdat alle drab naar de bodem van het glas of de beker is gedaald. En dan is het vooral een kwestie van voorzichtig drinken, want anders heb je alsnog gemalen koffiebonen bij de slok. Dat drinkt niet fijn.
Bij WK Asiang is het net even anders. De kopi tubruk wordt hier gemaakt in grote ketels. Meneer Asiang himself staat met ontbloot bovenlijf waarop een aantal Chinese tatoeages prijken voor zijn zaak in de ketels de koffie te roeren. Bestelt iemand koffie – en dat gaat aan de lopende band – dan wordt de koffie nog een keer flink geroerd en daarna via een zeef in een klein kopje geschonken. Hij noemt het zelf de seduhan techniek.
De koffiekopjes zijn in typisch Indo-Chinese stijl. Dikke kopjes van keramiek met een bloemetjespatroon. Daaronder een diep schoteltje dat door de grove schenkwijze ook gevuld is met koffie. ‘Dat is een gratis extra slok,’ grap onze begeleider. Je kunt kiezen uit 2 soorten koffie: zwarte koffie of melkkoffie. Qua hoeveelheid melk is de melkkoffie te vergelijken met koffie verkeerd.
Bij zakendoen hoort koffie
Dat koffie hier zo populair is, is wonderlijk. En veel andere steden in Indonesië is over het algemeen thee veel populairder dan koffie als dagelijkse drank. Ook in de wijde omtrek van Pontianak is er geen koffieplantage te bekennen. De koffie die hier gedronken wordt, wordt voornamelijk gemaakt van koffiebonen Sulawesi en Flores. ‘Daar komt de beste koffie vandaan uit de hele wereld,’ zegt de man die ik spreek vooraan in de zaak. En waarom men juist hier in Pontianak zoveel koffie drinkt? ‘Geen idee, we vinden het vooral lekker en het is de perfecte begeleiding bij het netwerken.’
Precies dat is dan ook waarom het al zo druk is in de winkel. ‘Voordat de mensen hier naar hun werk gaan, drinken ze eerst een kop koffie in een van de vele koffiezaken om daar te netwerken of werkafspraken te maken,’ vertelt onze begeleider. Het zakendoen is blijkbaar echt een mannenzaak, want afgezien van de enkele dame in de bediening, zijn wij de enige vrouwen in de zaak. We worden dan ook wat nieuwsgierig aangekeken.
Fotoshoot
De ogen zijn helemaal op ons gericht wanneer er na het vol zetten van onze tafel met verschillende soorten koffie, thee, koekjes, cakes en bubur ayam, een fotoshoot plaatsvindt om alles goed op beeld te krijgen. Een ontbijt met alleen koffie is natuurlijk een beetje kaal. Vooral de koekjes en cakes zijn erg zoet. Dit past goed bij de bitterheid van de koffie.
De zaak zit nog steeds goed vol wanneer we weggaan naar onze volgende stop in Pontianak (de evenaar).
Koffie voor het slapen gaan
Later die dag, in de avond, rijden we met onze auto door Coffee Street. Het regent pijpenstelen. De terrassen die anders vol zitten, zijn nu leeg, afgezien van de mensen die een plekje onder een parasol hebben weten te bemachtigen. Binnen zijn de koffiezaken afgeladen vol. Wij besluiten naar ons hotel door te rijden. Er staat morgen een drukke dag op ons te wachten, dus we kunnen onze slaap goed gebruiken.
WK Asiang vind je in de Jalan Merapi, Pontianak, West-Kalimantan, Indonesië.
De reis naar en het verblijf in West-Kalimantan werd gefinancierd door het Gouvernement van West-Kalimantan in het kader van een persreis voor Discover West Kalimantan. Het betrof een betaalde samenwerking.
Leuk, ik vond de koffie cultuur erg leuk om te ontdekken ?
Was zeker erg leuk!
wat interessant om te lezen zeg! Ik wist niet dat die zo’n koffiestad was. De foto’s vond ik prachtig!
Dankjewel 🙂
Wat ontzettend leuk om te lezen. Ik ben een echte koffieleut en zou me hier prima op mijn plaats voelen 😉
😉
Bijzonder dat koffie hier zo populair is, je zou meer thee verwachten. Wel gaaf om te zien hoe de koffie gezet word!
Ja, die man maakt er een hele show van 🙂
In heel mijn leven heb ik maar een paar keer koffie gedronken, niets voor mij. Maar mag ik dan de versnaperingen?
Tuurlijk mag dat!
Ik dacht ook dat ze meer thee zouden drinken en was zeer verbaasd toen bleek dat men veel koffie drinkt. Helaas lust ik geen koffie dus ik heb vele rondjes overgeslagen 😉
Ik was ook verbaasd. Maar de koffiegeur komt je daar al tegemoet op het vliegveld.
Nooit gedacht dat je in Azië goed koffie kon drinken. Bij ons bezoek aan Thailand en Maleisië kon ik alleen oploskoffie krijgen, niet echt een aanrader. Die koffie met die drab onderin ben ik nooit zo fan van, er belandt altijd wel wat van die drab in mijn mond en dat vind ik dus zó vies.
Die oploskoffie heb ik nooit begrepen. De meeste koffie die ze in Azië verbouwen lijkt bestemd voor het westen en zij blijven met de oploskoffie zitten. Zo zonde! Nee, in Pontianak hebben ze het wel begrepen 😉
Kopi tubruk lijkt een beetje op de manier hoe ze arabische koffie maken in het Midden-Oosten. Als je ongeduldig bent (zoals ik soms ;p) zit je inderdaad met een mond vol gemalen koffiebonen :’) Maar het is wel veel betere koffie. Pontianak klinkt als een plek naar m’n hart!
Ja, die Arabische koffie is inderdaad vergelijkbaar. Ik ben toch wat meer voor de gefilterde koffie. Iets gezonder ook voor hart en bloedvaten 😉
Ik vind koffie in het buitenland meestal een tegenvaller, maar wat ik hier lees bevalt me wel! 😀
Gek eigenlijk he? In die landen die zelf veel koffie verbouwen moet je vaak zoeken naar een bak goede koffie!
Ik had eigenlijk verwacht dat men vooral thee zou drinken daar. Wel een plek voor mij dan, ben gek op koffie! De speciale manier van koffiezetten (Kopi tubruk) herken ik uit Dubai, wist destijds alleen niet hoe het werkte en toen zat ik op halve bonen te kauwen haha.
Oh bah!
Wat een bizar idee, kopi tubruk filteren. Dan is het toch al bijna normale filterkoffie?
Als ik dit aan mijn vriend laat lezen, wil hij vast naar Pontiak. Zelf heb ik een reis naar Java en Bali in m’n hoofd voor volgend jaar 🙂
Doordat de koffie langer meegekookt wordt, is de smaak veel sterker maar ook veel romiger dan gewone filterkoffie.
Jeetje, om 3 uur ’s ochtends al koffie? Ik ben een echte theeleut, dus ik pas sowieso niet tussen die koffie cultuur. Wel leuk om te lezen hoe koffie en zaken doen samen gaan.
3 uur ’s ochtends koffie is voor mij ook te vroeg hoor. Sowieso is die tijd veel te vroeg. Ik lig dan als het goed is nog op 1 oor.
Wat een leuk blog! Ik hou erg van koffie. De eerste keer dat ik in Indonesie was heb ik ook koffie mee terug genomen. In Indonesie dronk ik altijd koffie met van die prut onderin. Ik vond het heerlijk. Thuis heb ik dat ook nog een paar keer gedronken, maar vond het in Nederland toch minder lekker die koffieprut. Ik denk dat de sfeer in Indonesie ook heeft meegespeeld in het smaakgevoel ?
De paella smaakt ook altijd beter in Spanje dan thuis toch 😉
Tot vandaag had ik echt nog nooit van Pontianak gehoord. Ik drink dan ook geen koffie. 😉 Ben echt een theedrinker.. zoals nu, terwijl ik dit type. Wij gaan komend jaar ook naar Indonesië, maar het wordt Java, Bali en Lombok!
Wat een leuk vooruitzicht. Java vind ik mooi, Bali is niet (meer) mijn soort vakantiebestemming. Lombok staat nog op mijn lijstje. Tot op heden nog niet geweest.
Hier echt geen koffie liefhebber. Alleen die van Starbucks met veel melk en suiker maar dat is volgens de kenner al geen koffie meer. Wel trokken die koekjes mijn aandacht 🙂 die zagen er heerlijk uit.
Ben ook heel blij met een Starbucks koffie hoor. Hoe meer melk, hoe beter 😉