Had ik al eens verteld dat ik enorm fan ben van lokale markten? Volgens mij wel toch? Tijdens mijn reis door West-Kalimantan de afgelopen dagen zag het er met het drukke programma niet naar uit dat we er überhaupt tijd voor hadden. Maar de grootste markt van Pontianak, Pasar Flamboyan, was zo dichtbij ons hotel dat we aan een uurtje genoeg hadden. Uiteindelijk kregen we dat uurtje en dus brachten Gabriëlles Globegirl en ik een bliksembezoekje naar de markt.

Gezellige, chaotische drukte

De markt is nog geen 5 minuutjes lopen van het hotel waar we verbleven, Harris Hotel Pontianak. Bij de ingang van de markt staan een enorme rijen met dicht op elkaar geparkeerde scootertjes. Ondanks dat de markt al in de vroege ochtend rond 04.00 uur start, is het rond het tijdstip dat wij het bezoeken (09.00 uur) nog enorm druk en liggen er nog genoeg verkoopwaar in de kraampjes. Tot zo ver ik kan kijken kraampjes met etenswaren, verkopers die luidkeels kun verkoopwaar aanprijzen, de geuren, de kleuren en een krioelende mensenmassa tussen de kramen. Yes, dit is wat ik zo leuk vind aan dit soort markten. Ik kijk echt mijn ogen uit.

Pasar Flamboyan is een overdekte markt, dat is onderverdeeld in een vismarkt en een groente- en fruitmarkt. Daartussendoor vind je verschillende kraampjes met gedroogde kruiden en kruidenpasta’s, kip en eieren en tempeh. Kijk die knoerten van tempeh dan. Dan wil je toch niet meer zo’n ding in plastic die je bij ons in de supermarkt kunt kopen?

Qua grootte van de markt kun je er makkelijk een paar uur rondstruinen. Verder is er een grote diversiteit aan voedingsmiddelen die daar verkocht worden. Sommige ingrediënten had ik nog niet eerder gezien. Gelukkig spreek ik voldoende Indonesisch om me verstaanbaar te maken. De verkopers vertelde trots en enthousiast over hun verkoopwaar. O wat jammer dat ik onvoldoende tijd had en geen keuken tot mijn beschikking, want anders had ik van alles wat gekocht en geëxperimenteerd om allemaal heerlijke lokale gerechten ermee te maken.

How are you mister?

We waren duidelijk een bezienswaardigheid. Er zijn sowieso niet heel veel toeristen in Pontianak te vinden en als ze er dan ook nog eens westers uitzien zoals wij, dat is het hek natuurlijk van de dam. En alhoewel de meeste locals daar geen Engels (durven) spreken, deed op de markt toch menigeen aardig zijn best.  ‘Hello!’ ‘You want buy?’ ‘You taste?’ klonk het aan alle kanten in combinatie met wat aangegaap hier en daar en het maken van (stiekeme) foto’s. Maar zeker niet opdringerig. Als klap op de vuurpijl klonk er: ‘How are you mister mister?’ En dat terwijl er toch echt geen (bule) mister bij ons in de buurt was ;-).

Ach, wat maakt het uit? Ik had mijn rondje lokale markt weer gehad en kon tevreden terug naar het hotel waar onze auto ons opwachtte voor weer een druk programma. Over dat drukke programma trouwens later meer op dit blog.

Pasar Flamboyan bevindt zich aan de Jalan Gajah Mada No.B228 in Pontianak, West-Kalimantan.

Deze reis naar en het verblijf in West-Kalimantan werd gefinancierd door het Gouvernement van West-Kalimantan in het kader van een persreis voor Discover West Kalimantan. Het betrof een betaalde samenwerking.