Wil je eens een keer wat anders op het gebied van Indonesisch eten in Indonesië op een plek waar je nog niet veel toerisme hebt? Dan kan ik je Pontianak, de hoofdstad van West-Kalimantan, echt aanbevelen. In nog geen 1,5 uur vlieg je er vanaf Jakarta naartoe. Je vindt hier veel streekgerechten die je in de rest van Indonesië niet snel zult vinden. Voor de echte foodies is het zeker het tripje waard. Omdat wij op zoveel verschillende plekken hebben gegeten tijdens onze reis, is dat te veel voor 1 blogpost. Daarom splits ik het op in verschillende thema’s. Dit keer: ontbijten in Pontianak.
Ontbijten Pontianak style
Voordat we naar Pontianak gingen, hebben we ons grondig ingelezen in de lokale eetcultuur. Want het zou toch niet gebeuren dat we een lokale culinaire specialiteit zouden mislopen omdat we er niet vanaf wisten. Veel seafood gerechten in ieder geval, ook voor het ontbijt (in het Indonesisch sarapan of makan pagi geheten). Ter plekke kregen we verschillende tips van onze collega’s daar en kwamen zo tot een lijstje met ontbijttoppers waarvan ik onderstaande vier voor je uitlicht.
Koffie bij Warung Kopi Asiang
De koffiecultuur is groots in Pontianak. Vele malen groter dan in de rest van Indonesië. En dan hebben we het niet over de koffie die je bij grote landelijke ketens kunt krijgen zoals Starbucks, J.CO of Dunkin’ Donuts. Ook niet kopi tubruk, de koffie gemaakt van een flinke schep gemalen koffiebonen met daar overheen gekookt water. Deze koffie lijkt sowieso steeds minder gebruikelijk, al had ik tijdens deze reis toch nog ergens een kopi tubruk gekregen. Zonder dat ik er overigens erg in had. Ik nam een grote slok… hoest… proest… Nee, bij Warung Kopi (WK) Asiang krijg je gewoon een kopje sterke koffie, al dan niet met suiker en melk (kopi susu). Meer over de koffiecultuur in Pontianak in een andere blogpost, maar in dit ontbijtrijtje mag deze zaak niet ontbreken.
Bakso Ikan Telur Asin
Hier verkopen ze bakso soep met gezouten ei. Dit is ook precies de naam van de zaak. Waarom zou je het moeilijk maken als het ook makkelijk kan. De soep zelf heeft niet veel smaak. Ik heb lekkere gegeten. Maar gelukkig kun je die upspicen met wat sojasaus en sambal. Wat wel erg lekker is, zijn de bakso balletjes die in de soep drijven. Of om een stuk groente zijn gewikkeld.
De bakso hier worden gemaakt van koningsvis (de grote balletjes) en inktvis (de kleine balletjes). Je kunt overigens in andere winkels ook bakso soep eten waarbij de bakso is gemaakt van rundvlees (sapi). Maar niet hier. Hier draait het om seafood basko. Verder bevat de soep dus veel groenten en wat rijstvermicelli (suun). De bakso is ook om groente heen gewikkeld. Het is al met al een heel rijkgevulde soep waarbij je flink vol kunt zitten. Zeker als je ook de rijst opeet die je er apart bij krijgt.
Dit bakso restaurant is een echt begrip in Pontianak. De zaak bestaat al 17 jaar en per dag gaat er meer dan 21 kilo vis doorheen om daar de bakso van te maken. Er is niet een gerecht op de menukaart die het meest populair is. Wel zien de Chinese eigenaren dat de groente sopropo niet heel erg populair is bij jongeren. Vooral ouderen bestellen deze groente. De bittere groente zou veel gezondheidsvoordelen met zich meebrengen. Jongeren vinden de smaak het belangrijkst en laten deze groente liever uit hun bakso soep.
A Yak
‘Stop de auto!’ Onze chauffeur hoefde nog net geen noodstop te maken. Aan de kant van de weg zagen we een kaki lima (klein etenskarretje met streetfood) staan genaamd Kembang & Air Tahu A Yak.
Verkoper Roni staat er vanaf een uur of 8 in de ochtend en staat er net zo lang totdat alle tahu en air tahu op is. Soms gaat dat wat sneller en loop je hem om 12 uur al mis, staat hij er nog om 14 uur dan heb je geluk. Vooral de air tahu is populair. In een eigen meegebrachte foodbox of in een plastic zakje kun je het afhalen.
Achter kaki lima staan paar tafeltjes waar je ook even kunt eten maar de meeste mensen komen hun bestellen gewoon afhalen en gaan daarna weer door. Maar wat is het nou eigenlijk wat hij verkoopt? Het hoofdbestanddeel van het gerecht is heel zachte tahoe/tofu. Het is meer een pudding dan dat het aan zo’n blok tofu uit de winkel doet denken. Bij de tofu gaat gloeiend hete air tahu. Dit zijn gemalen sojabonen en water gekookt en daarna gezeefd. Als laatste gaat er nog een grote schep bruine suiker overheen en klaar is het ontbijt. Eventueel kun je er nog wat geschaafd ijs bij krijgen om het geheel af te koelen. Maar even blazen kan natuurlijk ook.
Dit gerecht kun je niet meer op heel veel plekken in Pontianak krijgen en daarom doet Roni goede zaken met mijn kaki lima. Je vindt hem ergens (ja dat krijg je met geen vast adres…) op de Jalan Gajah Mada in Pontianak.
Bubur Ikan Ahian
De vislucht komt je al tegemoet als je aan komt lopen. De meest populaire bubur ikan van Pontianak vind je hier. Het restaurant bestaat al zo’n 10 jaar. Je moet wel een sterke maag hebben. Dit is niet echt een licht ontbijt en is even wennen wanneer je normaal gesproken aan een boterham met kaas zit.
Dit restaurant gaat om 6 uur ’s ochtends open en sluit wanneer al het eten is verkocht. Vaak is dat rond een uur of 2 in de middag. Wij waren er om 9 uur ’s ochtends. Het restaurant zit bomvol locals die een bordje bubur ikan of vissoep komen halen. De twee mannen voor de zaak zijn druk met het bereiden van de verschillende porties vissoep en bubur ikan.
In tegenstelling tot veel andere eetgelegenheden, hebben ze hier wel een menukaart. Al hebben ze er maar twee exemplaren van. De meeste mensen weten toch wel wat ze willen hebben. Voor degenen die dat niet weten, de menukaart is duidelijk omdat het alleen uit foto’s bestaat. Je wijst gewoon aan wat je lekker lijkt.
Ik ga dit keer voor de bubur ikan, een hartige rijstepap met vis. De bubur ayam (met kip) ken ik wel en vind ik erg lekker. Een variant met vis zou ik normaal gesproken niet zo snel hebben genomen. De vissoorten die worden gebruikt zijn napoleonvis en haai.
Mmm, interesting. Het is best lekker. Terwijl ik mijn kommetje met half opgegeten inhoud even met rust liet om wat aantekeningen te maken voor mijn blog, hoorde ik op een gegeven moment hard geslurp naast mij. Onze chauffeur had, na zijn eigen kommetje leeggegeten te hebben, blijkbaar nog trek. ‘Lekker he?’ vroeg ik hem. Hij keek me aan en begreep toen dat ik nog helemaal niet klaar was met eten. Ach eet maar verder, ik slib toch dicht met al dat eten 😉
Je vindt Bubur Ikan Ahian aan de Jalan Gajah Mada no. 54c in Pontianak.
De reis naar en het verblijf in West-Kalimantan werd gefinancierd door het Gouvernement van West-Kalimantan in het kader van een persreis voor Discover West Kalimantan. Het betrof een betaalde samenwerking.
Ziet er allemaal heerlijk uit! Die tofupudding ken ik ook als ontbijt in China! Echt lekker is het!
De keuken in Pontianak is inderdaad onder andere geïnspireerd door de Chinese keuken. Net als die tofupudding. Maar je hebt ook veel typische Malayu en Dayak gerechten.
Zo zie je maar hoe smaken kunnen verschillen…Ik at die tofupudding voor het eerst bij Chinese kennissen en ik nam uit beleefdheid het schaaltje aan (ik vond het echt niet lekker uitzien). Heb met pijn en moeite de pudding opgekregen!
Leuk “eetverslag” trouwens!
Ik ben alles behalve een tofu liefhebber, maar wilde dit wel proberen. Verbaasde mij ook dat ik het erg lekker vond hoor. Dankjewel voor je compliment. Ik neem binnenkort contact met je op om samen naar de toko in Utrecht te gaan.
Heerlijk! Er zijn zoveel leuke plekjes in Pontianak, vooral de Otak Otak vond ik echt geweldig 🙂 Leuk om jouw ervaring en tips te lezen!
Ja dat sausje is vooral erg lekker erbij!
Doe mij de bakso maar 😉
Ik heb he-le-maal niks met bubur en koffie…. Is er in Pontiak ook nasi kuning? Dat vind ik ook erg lekker. Gewoon, eenvoudig, van de kaki lima in bananenblad.
Ik moet eerlijk zeggen dat op de plekken waar ik naartoe ga in Indonesië het altijd enorm zoeken is naar nasi kuning. Net als hier in Pontianak. Het is toch veel meer iets voor feesten en partijen? Veel vaker vind je bij de kaki lima gewoon nasi gemuk als nasi bunkus. Maar nasi kuning zal er vast wel zijn.
ai, ai, ai… ik wou dat ik mezelf hier even naartoe kon toveren om even heel lekker uitgebreid te gaan eten en van de warmte te genieten 😉 Leuk om te lezen!
Dankjewel! Ja, op zich zou ik dat ook wel willen. Scheelt een lange vliegreis 😉
Wat een heerlijk blog! Krijg helemaal zin om weer naar Indonesie te gaan…Kalimantan dit keer dan ?? Ik zoek dan wel een hele dunne chauffeur uit die niet zoveel eet ?
Dik of dun, ik ken eigenlijk geen ene Indonesiër die niet van lekker eten houdt 🙂
Oooooh wat hou ik toch van Indonesië eten. Zelf bestel ik vaak genoeg om het thuis lekker op te peuzelen. Wel ben ik benieuwd of het eten daar beter of anders is. Ze zeggen altijd beter.
Het is wel een beetje anders. In Nederland vind je veel Indisch eten. Ook erg lekker, maar toch vaak net even anders. Andere smaak en combinaties. Tuurlijk heb je ook wel plekken waar je echt typisch Indonesisch eten kunt krijgen. En zelf vind ik ook altijd dat het eten op vakantie lekkerder smaakt dan thuis. Het vakantiegeval heeft gewoon een goede invloed op de smaakpapillen.
Ik vond het eten in Indonesië zo ontzettend lekker. Iedere dag was het weer een feestje. De tafel vol zetten met lekker gerechten en genieten maar.
Ja alleen eten zit er niet bij. Ook al ben je alleen op reis, dan nog, de mensen komen gewoon bij je aan tafel zitten. Heel gezellig. En lekker zeker
Ik ben niet echt een foodie, maar toch heb je me wel enthousiast gemaakt over deze plek. Indonesisch eten is zo lekker! <3
😉
Heerlijk, ik wil weer gelijk terug naar Azië. Ik eet graag langs de weg en in kleine toto’s, maar in Indonesië ben ik zelf ziek geweest dus dat durf ik niet meer zo goed langs de straat. De otak oktak ken ik nog niet, die klinkt goed en ziet er super uit!
O dat is wel vervelend dat je ziek bent geworden. Ik gelukkig nog nooit, even afkloppen… Maar kijk wel altijd dat het goed doorbakken is en iets met ijs of iets wat gewassen kan zijn met kraanwater laat ik sowieso staan.
Hmmm het klinkt allemaal vrij heftig als ontbijt. Ik zou echt even moeten wennen. De soepjes zien er wel heerlijk uit!
Het is maar net wat je gewend bent natuurlijk. Als ik kan kiezen, neem ik liever een broodje of een kom yoghurt met granola. Maar dat brood in Indonesië vind ik echt niet lekker, dus dan maar hartig. Is best goed te doen 🙂
Het ziet er allemaal even lekker uit. Ik ben niet zo’n langs-de-weg-eter, ben een keer goed ziek geweest en sindsdien durf ik het niet meer aan.
Dat is niet best dat je er ziek van bent geworden. Gelukkig mij nog niet overkomen, maar ik eet geen rauwe producten of iets met ijs.
Allemaal onbekend eten voor mij, maar ik word er wel nieuwsgierig naar!
😉
Oh, het is altijd zó gezellig in die Indonesische eettentjes! Het is voor mij soms even zoeken naar iets vegetarisch, maar die tofu met groenten en witte rijst gaat er altijd goed in!
Helaas bevat de bouillon wel kip. Het is inderdaad lastig zoeken naar vegetarische opties, maar ze zijn er zeker wel.