Alhoewel je op veel plekken in Indonesië, zeker in de grote steden, makkelijk aan een meer Westers ontbijt kunt komen, is dat niet een ontbijt dat de locals zullen nemen. Zelf heb ik een enorm trauma overgehouden aan het eten van brood in Indonesië. Je leest hierover meer in dit blog. Ook vertel ik je hoe je kunt ontbijten in Indonesië zoals de locals dat doen.

 

ontbijten in Indonesië trauma

Allereerst dat trauma voor Indonesisch brood. Of eigenlijk is het meer, Westers ontbijten in Indonesië. Als kind ging ik met mijn ouders regelmatig naar Indonesië en overnachtten dan vaak bij familie en vrienden van mijn Indonesische moeder. Omdat Indonesische mensen gastvrijheid hoog in het vaandel hebben, willen ze er vaak alles aan doen om je zo goed en zo kwaad als dat het gaat thuis te laten voelen. En hoe kan dat beter dan door middel van eten?

Nederlanders eten brood, dat was de gedachte. Dus werd de babu (hulp in huishouden) of een van mijn neefjes of nichtjes voor dag en dauw op pad gestuurd om aan de andere kant van de kampong brood te gaan halen.

Hartstikke lief natuurlijk, maar je moet weten dat het brood in Indonesië niet de vreten was. Ronduit smerig als ik heel eerlijk ben. Zoet-zoutig, klef brood waarbij je een grote sloot teh hangat (lauwe, vaak mierzoete thee) nodig had om het weg te spoelen. Tel daar de zoute margarine en zoute hagelslag bij op en het Westerse ontbijt was compleet. Het is misschien too much information, maar ik heb vaak genoeg boven het gat in de grond dat dienst deed als hurktoilet gehangen om alles met het grootste gemak uit te spugen.

Dus een groot plezier deed je mij er niet mee. Maar het brood werd speciaal voor mij en mijn Nederlandse vader gehaald. Ik moest niet zeuren van mijn moeder. Dat was onbeleefd. Terwijl ik zo graag gewoon een lekker bord nasi goreng of bubur had gewild.

Naarmate ik ouder werd kon ik beter voor mezelf opkomen. Dat ik inmiddels daarvoor de taal genoeg beheerste, heeft ook wel meegeholpen. Of het brood + beleg inmiddels verbeterd is, kan ik niet zeggen, want ik heb het niet meer geproefd. Mogelijk dat het in Westers georiënteerde hotels sowieso beter is. Maar daarvoor moet je zelf de proef op de som nemen. Ik heet in Indonesië pertinent geen brood meer. Bleh. Wat ik wel eet? Nou, een van onderstaande gerechten bijvoorbeeld: 

 

Nasi goreng

Nasi goreng, wie kent het niet? Gebakken rijst, vaak met wat krupuk en komkommer on the side en een gebakken ei bovenop. Als sambal iets te heftig is in de ochtend, kun je dit achterwege laten. Maar wat mij betreft hoort dit er ook bij. Hoe heter, hoe beter, ook in de ochtend. Ben je gelijk lekker wakker. 

Foto (c) Globegirl

 

Bubur ayam

Bubur ayam is een hartige rijstepap in een kruidige bouillon met pulled chicken. Vaak zitten er diverse toppings op zoals chakwe (gefrituurde deegstengel), pinda’s, selderij, kecap manis en gefrituurde uitjes. 

 

Nasi uduk

Deze nasi wordt gekookt in kokosmelk. De rijst wordt daar heel romig van en het vult goed. Niet heel erg goed voor de lijn en je bloedvaten, maar wel erg lekker. Bij de rijst worden vaak reepjes omelet, stukjes tempeh en wat sambal geserveerd. Ook vind je nasi uduk vaak aangeboden als nasi bungkus. Het gerecht is dan ingepakt (bungkus) in vetvrij papier en bananenblad. Makkelijk voor onderweg. Geen bestek nodig, dit gerecht eet je gewoon lekker met je handen.  

 

Kue kue

Kue staat voor cake, koek of allerlei andere zoetigheden. Want waarom zou je de dag per se met iets hartigs beginnen? Je kunt ook genieten van een plak pandancake, roti kukus of een donut met een kop koffie. De echte durfallen bestellen niet een gewone koffie, maar een kopi tubruk. Dat is gekookt water met een schep gemalen koffiebonen en veel suiker erin. Goed roeren en dan even laten staan zodat de drab naar de bodem zinkt. En dan voorzichtig opdrinken. 

 

Gado gado

Dit groentegerecht bevat een mix van diverse groenten, partjes gekookt ei, verkruimelde krupuk in een kruidige pindasaus. Heb je wat extra koolhydraten nodig, dan kun je er wat witte rijst of longtong (blokjes plakrijst) bij eten 

 

Fruit

In Indonesië heb je fruit in overvloed. Hou je niet van al te zware kost op de vroege ochtend, dan maak je er gewoon een fruitontbijt van. Mijn favoriete fruitsoorten: ananas (nanas), slangenvrucht (salak), gouden banaantjes (pisang mas), rozenappel (jambu), bangkwang en mango (manga). Wil je een full Indonesisch fruitontbijt, neem dan een stuk durian erbij. Ik vind het vreselijk stinken, dus mij niet gezien. 

 

Instant noedels

Heb je weinig tijd, inspiratie of kun je ’s ochtends vroeg gewoonweg de energie niet opbrengen om een uitgebreid Indonesisch ontbijt te maken of bij de dichtstbijzijnde kaki lima (simpel eetstalletje langs de kant van de weg) te halen, dan kun je altijd nog aan de instant noedels. 

Elke streek in Indonesië heeft trouwens andere specialiteiten als het gaat om het ontbijt. Zo kun je in dit blog lezen hoe mijn ontbijtjes in Pontianak, Kalimantan eruit zagen.

 

Heb jij een van deze gerechten weleens als ontbijt gegeten? Mis je bepaalde gerechten? Deel ze hieronder.