De laatste 2 uur van mijn verblijf in Lyon, besluit ik nog ‘even’ bij Brasserie Georges te eten. De brasserie is de oudste van de stad en ligt lekker centraal naast het Centraal Station van Lyon en en het centrale busstation Lyon Perrache, waar ook mijn bus richting Rotterdam straks vertrekt weer vertrekt. Ik heb mijn zinnen gezet op één specifiek gerecht: Saucisson Pistaché.

Brasserie Georges Lyon Frankrijk - Eating Habits culinaire reizen (2)

 

Het is 4 uur en het restaurant zijn bijna helemaal vol. Alleen een enkel tafeltje is nog vrij. Ik moet even wachten totdat ik een tafeltje krijgt toegewezen. De gastheer is bezig om op een orgel ‘Happy Birthday/Joyeux Anniversaire‘ te spelen. Nog een aantal malen zal het deuntje tijdens mijn bezoek klinken. Elke keer als het liedje klaar is, stijgt er een luid applaus op uit de aanwezigen.

 

De gastheer gaat weer terug naar zijn plek en neemt mij mee naar een leeg tafeltje. Pal naast het draaiorgel. Ach, het maakt me eigenlijk niet uit. Alhoewel ik ze in Nederland zoveel mogelijk probeer te ontwijken – herrie! – vind ik het hier wel gezellig. En het past helemaal in de sfeer van de brasserie.

 

Oudste brasserie van Lyon

Dat Brasserie Georges de oudste brasserie van Lyon is (1836) is niet de voornaamste reden dat ik deze brasserie wil bezoeken: ik heb namelijk mijn zinnen gezet op Saucisson Pistaché, een typisch Lyonnaise worst gemaakt van varkensvlees en pistache. Het gerecht heet voluit Saucisson Pistaché “Maison BOBOSSE”, Sauce à la Mâconnaise, Pommes de Terre Écrasées à la Fourchette. Daar krijg je toch spontaan trek van?!

Ik had trouwens vergeefs op de lokale markten van Lyon gezocht naar deze worst. Zonder resultaat. Nu weet ik waarom. Deze worst ik namelijk geen droge worst, maar moet nog gekookt/gestoofd worden. En omdat er op de markten voornamelijk droge worsten verkocht worden, was ik deze worst nog niet tegengekomen.

 

Bij Brasserie Georges staat het dus op de kaart en wordt het geserveerd met aardappelpuree en heel veel (Mâconnaise) saus. Het is mijn laatste maaltijd in Lyon, hopelijk ook een lekkere.

 

Bonjour madame!‘ De ober staat uit het niets achter mij.

 

Je voudrais Saucisson Pistaché, s’il vous plait‘, bestel ik in mijn beste Frans. Met een echte Franse voorin-de-mond-“r”-inclusief-lichte-keelklank. Ik ben er best trots op, vooral omdat ik zie dat de ober mij zonder moeite heeft verstaan. Hij haast zich snel weg om de bestelling door te geven aan de keuken.

 

Intermezzo

Intermezzo: mijn Frans is niet je-van-het. En ik vind het alles behalve een mooie en fijne taal. Dat heeft zijn oorsprong op de middelbare school, waar ik als enige van de klas voor Duits 2 koos in plaats van Frans 2. Mijn mentor nam mij apart. ‘Weet wel dat omdat jij als enige voor Duits 2 hebt gekozen de rest van je klasgenoten minimaal 2 tussenuren zullen hebben. Weet je zeker dat je voor Duits 2 wilt gaan?’ Op de een of andere manier kon het roostertechnisch blijkbaar niet anders. Ik koos voor solidariteit (of fraternité om in het thema te blijven), niet voor mijzelf en dus voor Frans.

 

Tegen heug en meug volgde ik de Franse lessen, maar wat de docent ook deed, ik vond het geen fijn vak. Ik ging nog liever ingewikkelde abstracte rekensommen oplossen (wat ook niet verwonderlijk was, want ik ben een beta en ik had daarom een voornamelijk exact vakkenpakket). Elke Franse zin die ik dan ook vrijwillig over mijn lippen pers, is een persoonlijke overwinning. Tot zover het intermezzo.

 

Opnieuw een slinger aan het draaiorgel

Inmiddels staat mijn mandje met brood, grote fles water en mijn cola zero al op tafel. Het mandje met brood en de grote fles met water krijg je standaard bij elke maaltijd. Naast mij wordt opnieuw een slinger gegeven aan het draaiorgel. Dit keer wordt er door een groepje mensen luidkeels ‘Joyeux Anniversaire!’ meegezongen. Het is trouwens een mooie combi: het uiterst serieuze gezicht van de gastheer in combinatie met het blije deuntje.

 

Saucisson Pistaché

Voilá madame!’ Opnieuw is de ober vanuit het niets naast mij. Dit moet hij niet te vaak doen, zeker niet als ik net een slok cola in mijn mond heb…

 

Brasserie Georges Lyon Frankrijk - Eating Habits culinaire reizen (1)

 

Voor mij ligt de in stukken gesneden Saucisson Pistaché en aardappelpuree, drijvend in een soep van saus. Het is een vrij blanke worst. Samen met de blanke saus en de aardappelpuree is dit niet echt een heel kleurrijk gerecht. Het enige beetje kleur wordt gevormd door de bieslook en de pistachenoten die in de worst zitten. Maar het gaat dan ook om de smaak. En die is erg goed. Geen heel sterke smaak, maar de smaak van de pistache komt duidelijk naar voren. I like!

Het is inmiddels een stuk rustiger geworden in de zaak. De grote drukte komt waarschijnlijk weer terug in de avond.

 

Als mijn maaltijd op is, vraagt de ober of ik nog een toetje wil. Weer op mijn beste Frans bestel ik ‘seulement un café au lait.‘ Dan gaat de ober los en vertelt mij in speedtempo een (waarschijnlijk?) erg amusante anekdote, waarbij ik hem met glazen ogen aankijk. ‘Je ne parle pas français.

 

Oh, I thought you were French.’

 

Kijk, die steek ik mooi in mijn zak! De ober waagt zich overigens niet om zijn verhaal opnieuw te vertellen, maar dan in het Engels, maar gaat snel mijn koffie halen.

 

Brasserie Georges Lyon Frankrijk - Eating Habits culinaire reizen (3)

 

Brasserie Georges is nu echt uitgestorven. Ik werk mijn koffie naar binnen en maak me op voor mijn busreis terug naar Rotterdam. A bientôt, Lyon!

Adres Brasserie Georges: 30 Cours de Verdun Perrache, 69002 Lyon, Frankrijk