Deze maand heb ik er maar het beste van proberen te maken. Het is best saai aan het worden, maar het is even niet anders. Ook erger ik me steeds meer aan die roeptoeters dat het wel allemaal weer wat minder mag. Ik snap het, het is niet leuk, maar wees alsjeblieft niet eigenwijs ok? In dit blog het maandoverzicht van april 2020.
Blogs van april 2020
Deze blogs verschenen online op Eating Habits:
Recept Indonesische Tumis Tauge (gewokte taugé)
Culinaire reisinspiratie (voor wanneer we weer mogen)
Geen businessboek deze maand
Ik ben niet echt een volhouder als het om goede voornemens gaat. Dat blijk maar weer. Alhoewel, ik heb het toch maar mooi 3 maanden volgehouden. Dat dan weer wel.
Deze maand geen businessboek. Ik had mezelf voorgenomen om elke maand minimaal 1 businessboek te lezen. Maar terwijl ik dit schrijf – het is inmiddels 4 mei – weet ik dat ik dat dubbel en dwars in ga halen in mei. Dus heel erg is het ook weer niet.
1-4: Samenwerkdag online
Samenwerkdagen met andere ondernemers, ik houd ze regelmatig. Ieder werkt dan aan zijn eigen project(en), maar omdat je bij elkaar zit, kun je tussendoor sparren, feedback geven en een beetje socializen. En soms is dat net wat je nodig hebt om slagen te maken.
Helaas kunnen we nu niet fysiek ergens afspreken. Daarom met Diana van Stripe Away de proef op de som genomen om via Skype een samenwerkdag te organiseren. Na een oproep op Twitter sloten nog meer ondernemende bloggers aan namelijk Veerle van Veerlez, Jenny van IkReis en Evelyn van Lone Drifters.
Allemaal voelen we de gevolgen van de Corona crisis. De een meer dan de ander. En soms is dat zwaar. Of het is moeilijk om structuur te houden in je dag en werkzaamheden.
Conclusie: het was heel waardevol om
– digitaal sociaal contact te hebben;
– elkaar te motiveren om in actie te komen;
– praktische tips en tricks te geven en te krijgen;
– elkaars doelen te bespreken om hier volgende week op terug te komen.
Want het is zo goed bevallen, dat we volgende week gewoon weer van de partij zijn. Tot zo lang dat het goed voelt.
5-4: Mijn eigen krullen geknipt
Even een meidenpraatje hier hoor:
Ik heb niet echt een vast moment dat ik naar de kapper ga. Meestal word ik op een ochtend wakker en merk ik dat ik aan de achterkant van mijn hoofd een mat heb ontwikkeld. Mijn haar krult dat niet meer lekker omdat het veel te lang en dus te zwaar is geworden. En alle lagen zijn uitgegroeid.
Net voordat we die intelligente lockdown kregen had ik een afspraak gemaakt bij de kapper voor de volgende week. Maar die ging dus niet door. Ik heb het toen nog een paar weken uit kunnen zingen totdat ik dacht: ik ga gewoon mijn eigen haar knippen. Zo moeilijk is dat niet als ik de tutorials op YouTube zo bekijk.
Boy I was wrong! Alhoewel ik me netjes aan de tutorial heb gehouden en er lagen in heb geknipt is mijn haar achterop nog steeds een mat waar Nathan Rutjes jaloers op zou zijn. Verder heb ik de voorlagen net iets te kort geknipt.
Resultaat: coupe paardestaart en coupe knol voor de komende tijd… En smachten naar de tijd dat ik weer naar de kapper kan.
6-4: Warmer + meer mensen buiten
Het begint al weer warmer te worden. En ik hou echt van kou. Boven de 20 graden begin ik al te puffen dat ik verlang naar de winter.
Alhoewel ik normaal gesproken vooral aan het einde van de ochtend een wandeling ga maken, ga ik steeds vaker in de vroege ochtend. Dan is het nog wat koeler (en soms ronduit koud).
Nog een voordeel van heel vroeg de deur uit. Veel mensen liggen dan nog op een oor of zijn zich mentaal aan het voorbereiden om de nieuwe dag. Dus dan is het nog lekker rustig buiten. Door het mooie weer gaan steeds meer mensen naar buiten. En dat is niet heel praktisch als je 1,5 meter afstand moet houden.
In de Zuiderpark, waar ik vaak ga wandelen omdat ik ernaast woon, is het niet alleen druk met wandelaars en zonaanbidders maar ook met surveillerende politie. We leven echt in zo’n bizarre tijd nu met z’n allen!
7-4: Insta live met Dagelijks Genieten
De tweede insta live met Gertrude van Dagelijks Genieten. Dit keer over wat we zouden doen nadat de beperkingen vanwege Corona weer voorbij zijn.
Ik ben zo iemand die als haantje de voorste een afspraak probeert in te plannen bij de kapper. Want mijn krullen willen echt niet meer wat ik wil helaas, zoals je al eerder hebt kunnen lezen. Niet dat ze dat ooit hebben gedaan hoor, maar toch… Ik blijf hoop houden.
Het volledige filmpje vind je op mijn IGTV van Eating Habits.
9-4: Support your local: LISA
Het gebied rondom het Zuidplein in Rotterdam, waar ik woon, is in korte tijd flink opgeknapt. Vooral het aantal horecazaken is flink toegenomen en dat kan ik wel waarderen.
Het is me er dan ook alles aangelegen om de horeca tijdens deze periode zoveel mogelijk te steunen. Ik zou het jammer vinden als er een aantal omvallen vanwege de Coronacrisis.
Nou is mijn bijdrage alleen misschien een druppel op de gloeiende plaat, maar ik hoop dat meer mensen de lokale horeca steunen om zo goed mogelijk deze tijd door te komen.
Bij Lisa bestelde ik een salade en cajun fries. Mmm.
10-4: Bloesem
En opeens zit er bloesem in de bomen. Al een paar dagen was ik niet op deze plek geweest. Toen waren alle takken nog kaal en nu zitten ze opeens vol met bloesem.
De Japanse sierkers en de perenbomen staan er allemaal prachtig bij. De vogels zijn druk bezig om hun nestjes klaar te maken. En de helder blauwe vluchten zorgen dat alles er mooier uitziet.
Een bijkomend voordeel van deze tijd. Mensen zeggen weer goedemorgen, goedemiddag enzo tegen elkaar. Tenminste, ik krijg netjes antwoord terug terwijl je in het pre-Coronatijdperk een verschrikte blik terug kreeg. Of ze keken je aan alsof je van lotje getikt was. Of klink ik nu als een of andere ouwe muts?
13-4: hangop maken
Het is heel makkelijk. Een liter volle yoghurt, theedoek, vergiet en uitlekkom is alles wat je nodig hebt. En een paar uur geduld.
Ik had zo’n zin in hangop, maar kant-en-kklaar is moeilijk te krijgen. Dus toen ging ik zelf maar aan de slag. En lekker romig dat het was! Lekker met wat honing en walnoten erover. Mmm.
Wel ben ik nog op zoek naar een goed recept wat ik met de overgebleven wei kan doen. Want #nofoodwaste hè.
14-4: Happy birthday to me!
Hoe graag had ik mijn verjaardag in het buitenland gevierd. Niet dat ik mijn verjaardag vier eigenlijk, maar als ik dan toch in Indonesië zou zijn, vond ik het wel een leuk idee om die met een aantal Indonesische vrienden te vieren.
Maar helaas de reis ging niet door – zoals je ook in het maandoverzicht van maart hebt kunnen lezen – dus ik zat gewoon thuis. Eigenlijk zoals ik altijd mijn verjaardag vier wanneer ik gewoon in Nederland ben.
De foto is trouwens van 3 jaar terug. Toch wel de mooiste plek om jarig te zijn: Singapore, bij Gardens of the Bay tijdens de lichtshow.
17-4: Support your locals: Bakkerij Fez
Ik weet niet hoe het kwam, maar ik had opeens enorme trek in msemmen. Dat is zo lekker flakerige Marokaanse pannenkoek. Ik eet dat dan vaak gedoopt in de zelfgemaakte hummus (of gekochte hummus, ben negen van de 10 keer best lui aangelegd qua eten bereiden) of shakshuka. Het zal allemaal wel niet de juiste combinatie zijn, maar het is wel lekker.
De beste msemmen van Rotterdam vind je bij Bakkerij Fez. In plaats van een rondje linksom, maakte ik een rondje rechtsom en haalde ik daar een stapel msemmen. En voor het eerst (!) deze Coronatijd in de rij voor een winkel. Het moest er een keer van komen.
17-4: Industriële looproute
Wat mis ik de Maas. De Maas die ik op normale (werk)dagen dagelijks zie, zie ik nu heel weinig. Omdat ik eerder de kant uitloop van het Zuiderpark dan richting het noorden.
Maar Fez ligt vlakbij de Maashaven, dus maakte ik daar mijn blokje om van. Weinig groen te zien daar, wel veel industriële stellages en de (verrassend fris ruikende) Maas. En dat is letterlijk en figuurlijk best een keer verfrissend.
22/23-4: Foodtrex Online Food Travel Summit
Weet je nog, die wilde plannen die ik had om culinaire reizen aan te gaan bieden? Dat lijkt alweer een eeuwigheid geleden door de hele crisis, maar ergens moet het er toch weer een keer van komen. Dus kennis opdoen en netwerken met anderen uit de business die foodtravel heet gaat gewoon door.
Op deze dagen vond de online food travel summit plaats die World Food Travel Association jaarlijks organiseert. Interessante presentaties van foodtravel experts van over de hele wereld. Maar de boodschap die ik er vooral uitpikte was toch dat het er niet zo rooskleurig uitziet voor de (culinaire) reiswereld. Wel veel nieuwe ideeën opgedaan om culinaire reizen Coronaproof te maken.
24-4: Support your local: 30ML ontbijtbox
Sinds de crisis ga ik wel vaker even iets bij 30ML halen. Ze zitten bij mij om de hoek, dus 3 keer rollen en ik ben er.
Vanaf deze dag verkopen ze ook ontbijtboxen, wat in de praktijk gewoon een tas is. Een tas die zo rijk gevuld is dat je zowel een ontbijt als een lunch eruit kunt halen.
En hoe leuk, ik was de allereerste die de ontbijtbox bestelde. Nooit gedacht dat ik het van mezelf zou zeggen, maar ik ben ook eens een keer een early adapter.
25-4: Fietsen
Alhoewel ik de voordelen van wandelen helemaal ontdekt heb, begint het Zuiderpark me een beetje te vervelen.
Dus ik besloot de fiets te pakken richting de Rhoonse Grienden. Zoals dat gaat bij mij raakte ik op een gegeven moment de weg kwijt waardoor ik uiteindelijk ongeveer 35 kilometer op de teller had staan. En als je al een tijdje niet veel gefietst hebt, is dat iets te veel van het goede. #zadelpijn #au
25-4: Support your local: De Buytenhof
Om mezelf toch maar een beetje te belonen voor deze fietstocht, fietste ik nog even langs De Buytenhof. Dit is een zorgboerderij in Rhoon met een grote boomgaard waar je zelf fruit mag plukken (in niet-Coronatijden), er is een mooie boerderijwinkel en theeschenkerij.
De theeschenkerij is dicht in verband met Corona, maar de boerderijwinkel was wel open. Met alle voorzorgsmaatregelen van dien. Wat is Hoekse Waard chips en gatenkaas toch lekker! Alleen al daarom is een tripje naar de boerderijwinkel van De Buytenhof het waard.
27-4: Koningsdag/Woningsdag
Koningsdag vanuit huis. Hoe saai kan het worden? Aan de inzet van Wim-Lex en co lag het niet, maar ik hoop inderdaad dat wat de Koning zei: dat dit de eerste en laatste keer is dat Koningsdag zo wordt gevierd.
Ik probeerde er maar het beste van te maken met oranje tompouzen (ik hou eigenlijk helemaal niet van tompouzen), maar toen kwam een bericht van mijn nicht dat het niet goed ging met haar moeder, de zus van mijn vader. Mijn tante dus. Ze woonde al enige tijd in een verpleeghuis en een week eerder was Corona bij haar geconstateerd.
En toen ben ik toch maar even naar mijn ouders gegaan. Proberend om de 1,5 meter afstand aan te houden. Alhoewel dat in de praktijk met mijn ouders nagenoeg niet haalbaar is.
27-4: tante overlijdt aan gevolgen van corona
Meestal deel ik niet zo veel echt persoonlijke zaken. In die zin is er een duidelijke Helena voor en achter de schermen. Niet dat ik me anders voordoe voor de bühne, maar ik hoef nou eenmaal niet zo nodig alles maar de wereld in te slingeren. Nergens voor nodig.
Een overlijden in de familie is zoiets dat ik niet snel zou delen, maar nu doe ik het wel. Aan het einde van de middag kregen we een bericht van mijn nicht dat mijn lieve tante was overleden.
Het is zo’n ongelooflijk bizarre en emotionele tijd nu en als het dan even zo dichtbij komt en iemand waarmee je een heleboel mooie momenten hebt beleefd door deze k*tziekte komt te overlijden, dan is dat heftig.
Het idee dat ik niet meer met haar kan lachen. Ik gedenk aan de mooie momenten die we samen hebben gehad. De hysterische (in positieve zin) momenten met buikpijn van het lachen.
De keer dat we verdwaalden tijdens onze vakantie in Parijs (allebei geen richtingsgevoel en allebei te eigenwijs om het te vragen – onze Frans was ook niet al te best).
Dat we een keer sportief wilden doen op een berg in Oostenrijk en helemaal naar de top wilden lopen maar dat het al begon te schemeren en de mist almaar dikker werd. Om uiteindelijk met het zweet in de bilnaad en heel veel geluk alsnog de laatste bus naar de voet van de berg weten terug te vinden. Anders hadden ze ons als vermist kunnen opgeven. ‘Net doen alsof er niets is gebeurd hoor, anders wordt je vader boos.’
De musicals die we hebben bezocht met suizende oren na afloop omdat we het altijd presteerden precies naast de geluidboxen te zitten.
De toetjes die speciaal voor mij werden gehaald (zei ze, die koelkast van haar zat altijd vol met toetjes) en per se opgegeten moesten worden. Ik ben niet van toetjes, maar wilde ik naar huis dan moest ik echt mijn toetje eten.
De moedige poging van mijn tante om mij het vak van coupeuse te leren wat faliekant mislukte (we hebben anderhalf jaar over 1 heel simpele blouse gedaan). Geen idee meer hoe dat toen zo is gekomen.
Maar vooral wat een geweldig lief mens het was. Ik stuurde haar een paar dagen eerder nog een kaartje. Dat ik haar zou opzoeken in het verpleeghuis zodra het weer kon. Het mocht niet zo zijn. En dat doet best pijn.
28-4: Nieuwe plannen Eating Habits
Ondanks dat, gaat het leven gewoon door. De volgende dag had ik een coachingscall met Stefanie, mijn businesscoach PEPER in je Zaak.
Ik liep de afgelopen tijd namelijk een beetje vast. Een beetje, nou zeg gerust dat de handrem erop ging.
Ik was dan wel vol goede moed met een nieuw project vanuit mijn andere bedrijf Visibilitas gestart, maar dat was niet waarom ik met Stefanie in zee ben gegaan.
Ik wilde iets doen met Eating Habits, iets met culinaire reizen/eetculturen.
Een idee dat al langer in mijn hoofd speelde maar ik nooit tot uitvoer bracht want ‘wie zit daar nou op te wachten?’ en ‘zo simpel, dat vindt waarschijnlijk niemand leuk…’ en ‘ondanks dat het zo simpel is, zit er wel een enorme puist werk aan vast’… enz enz. Je hoort het al, allemaal excuses.
En nu zo met die Corona crisis en het idee dat het nog wel even gaat duren – ik ga ervanuit dat het ‘m dit jaar sowieso niet wordt en waarschijnlijk een groot deel van 2021 ook niet, dan kan het alleen maar meevallen – heb ik besloten dat ik het er toch maar op ga wagen.
Binnenkort meer hierover. Als ik iets verder ben in het regelproces. Want nu valt er nog niet heel erg veel over te vertellen. #cliffhanger
29-4: samenwerkdag no. 5
Zo ontzettend gaaf dat onze wekelijkse samenwerkdag nog steeds voortduurt. We hebben een vast clubje ontwikkeld met Mirre, Veerle, Diana en Jenny. En nog steeds is het zo ontzettend waardevol om kennis en ervaringen uit te wisselen en elkaar op te peppen in deze bizarre tijd.
Ook worden we steeds beter in het maken van een snapshot. Want je wilt natuurlijk wel allemaal een beetje leuk op de foto. Ja toch, niettan?
En in mei gaan we gewoon verder! Yes!
30-4: wandelen
Wat ik vol blijf houden – zelfs tussen de regenbuien van eind april door – is wandelen. Ik merk dat het me goed doet om even in de frisse lucht te zijn en de benen te strekken.
De bloemen te zien bloeien en de eenden, nijlganzen en zwanen in het Zuiderpark te zien met hun kleintjes. Al is ook goed te zien dat de natuur meedogenloos is. Want heel veel zijn er na enkele dagen niet over. Deze eenden hebben nog geluk. Nog wel.
Social media
Deze maand was ik naast Twitter niet heel erg actief op social media. Op Instagram postte ik zelfs maar 3 posts (wel was ik actief via de stories). Ik had er niet zoveel zin in en inmiddels heb ik er dan ook gewoon vrede mee om dat lekker zo te laten.
Because it's World Food Travel Day, some Dutch Foods @WorldFoodTravel . #drop #jenever #stroopwafel #speculaas Pictures by @Mevr_Yan pic.twitter.com/l3VL5WAArk
— Helena Smit (@helenarotterdam) April 18, 2020
Ben benieuwd wat voor spannends ik komende maand ga bevelen… Ja dat is sarcastisch ja…
Maar, houd de moed erin mensen! Probeer er het beste van te maken. Liefs van mij!
