Wanneer je in Indonesië bent, is eten een belangrijk onderdeel van de dag. Nou vind ik dat op zich niet erg, maar de hoeveelheden die je krijgt voorgeschoteld zijn vaak best groot. En dan helpt het ook niet als je diverse familieleden en vrienden bezoekt op een dag en overal weer een nieuw dampend bordje eten klaarstaat. Mijn tip: neem overal een paar hapjes. Je gastheer/-vrouw blij, jij kunt veel verschillende dingen proeven en de kans is groter dat je weegschaal niet op tilt slaat. In dit blog 4x eet als een local in Indonesië.

1) Bestek

Met de handen, lepel en vork of met stokjes: Sommige gerechten, zoals nasi bungkus (rijst met een paar bijgerechtjes in vetvrij papier gewikkeld, vaak te koop bij streetfood stalletjes), eten veel Indonesiërs met de handen. Ook vis waar de graten nog inzitten wordt vaak met de handen gegeten. Zo kun je goed voelen of je de graten eruit hebt gehaald voordat je een hap in je mond stopt. (Eigenlijk krijg je bijna nooit visfilet. Dat is daar niet zo gebruikelijk.)

Chinese gerechten, zoals bami of iets soortgelijks, eet je over het algemeen met stokjes. Als je bami soep eet, krijg je er vaak naast de stokjes ook nog een lepel bij om de saus mee naar binnen te slurpen.

Andere gerechten eet je voornamelijk met lepel en vork. Een mes is ongebruikelijk: alles is al klein gesneden zodat je geen mes nodig hebt. En is het alsnog te groot dan bijt je er gewoon een stuk af. Je hebt je tanden niet voor niets. Let op, liever gebruik je je lepel rechts, je vork links. Dat komt omdat je met je lepel het eten naar je mond brengt, en dat doe je niet met links. 

2) Niet met links

Je eet met rechts: links is je vieze hand, je tangan kotor. Indonesiërs gebruiken meestal geen WC papier maar een cebok of een spuit waarmee je je onderkant schoonmaakt na een kleine of grote boodschap. Dat doe je dan met je linker hand.

Lap je bordje en bestek: Op tafel staat er naast een grote pot met bestek, ook een grote doos met facetissues of een wc rol. Die is bedoeld om je handen mee af te vegen, maar ook je bestek en bordje. Als je met meerdere mensen aan tafel zit, is het wel zo sociaal om voor de anderen ook hun bestek en bordje af te vegen.

3) Betalen voor wat je hebt opgegeten

Nasi Padang: je krijgt allemaal schoteltjes met gerechten op tafel. Het is te vergelijken met de Indische rijsttafel. Alleen is hier het verschil dat alles wat je hebt aangeraakt of opgegeten betaald moet worden. De rest gaat terug. Mensen zonder een sterke maag raad ik af om nasi Padang te eten vanwege het hergebruik van het eten en grotere kans op voedselvergiftiging. Maar wil je het er wel op wagen, het is wel heel erg lekker. Kijkt dan wel naar een plek waar het eten goed wordt opgewarmd voordat het geserveerd wordt. Je krijgt bij het eten ook altijd een schoteltje met water. Dat is bedoeld om je handen vooraf en achteraf schoon te maken. Je handen echt goed gaat wassen kan bij een wastafel die zich vaak op een centrale plek in het restaurant bevindt. Makanan Padang eet je namelijk vaak met je handen.

4) Bij mensen thuis

Eet je bij iemand thuis, neem je bord dan na het eten mee naar de keuken. Natafelen is niet echt een normaal gebruik bij veel families in Indonesië. Er zijn nog genoeg momenten om sociaal te zijn, dat hoeft niet aan de keukentafel. Vaak is de groep die moet eten ook te groot om met z’n allen aan één tafel te zitten. De ouderen zitten dan vaak aan tafel, terwijl de rest op de grond gaat zitten in de woonkamer of waar je maar een plekje op de grond kunt vinden. Of je gaat om de beurt aan tafel zitten. Je hoeft ook niet te wachten met eten totdat iedereen aan tafel zit. Als je een bord met eten voor je neus hebt, begin je gewoon. Wel is het netjes om iedereen te melden dat je gaat eten: ‘Yo, makan.’

Mis jij nog tips in dit rijtje? Vul je dan gerust aan onder dit bericht.